Besturen of Coachen?
Als instructeur is het heel verleidelijk; terwijl je meekijkt met een combinatie kun je precies vertellen wat je wilt dat je leerling doet. Doet dit, doet dat, meer binnenbeen, een beetje meer buitenteugel. Soms kun je op deze manier het gevoel krijgen dat je zelf op het paard zit. Je kunt je zelf een voorstelling maken van het gevoel wat het paard je geeft en je weet precies wat jij zou doen als je erop zou zitten: Meer binnenbeen gebruiken.
Waarom gaat mijn paard niet zo fijn als gisteren?
Deze manier van instructie geven kan een ruiter tijdens een les vaak goed vooruit helpen, ze bereiken hoogtes die ze zelf niet zouden bereiken. Maar daar zit nou net het probleem; als jouw leerling de volgende dag weer zelf gaat rijden weet hij niet meer wat hij moet doen. Wat voel ik nou? Wat gaat er nou precies mis? Waarom gaat mijn paard niet zo fijn als gisteren?
Doordat je als instructeur je leerling teveel bij de hand hebt genomen weet hij niet wat er nou eigenlijk gebeurde en weet hij dus ook niet hoe hij het moet oplossen als hij alleen rijdt. (Waarschijnlijk voelt hij niet eens wat het “probleem” is, maar voelt hij alleen maar dat het niet gaat zoals het zou moeten).
De theorie achter het rijden
Als instructeur zijnde is het belangrijk dat je je leerling ook de theorie achter het rijden aanleert. Waarom moet je meer binnenbeen geven? Waarschijnlijk omdat het paard – bijvoorbeeld- teveel door het binnenbeen valt waardoor je geen gelijke druk op twee teugels kan krijgen en de nageeflijkheid dus niet in orde is. (De ruiter voelt misschien alleen dat het paard sterk is op 1 teugel, maar dat is meestal het gevolg en niet de oorzaak).
Vertel dus wat je ziet, hoe de ruiter dat kan voelen, en hoe dat dan opgelost kan worden. Op deze manier gaan sommige processen in het rijden misschien langzamer, maar de ruiter kan de problemen ook steeds beter oplossen wanneer jij er niet bij bent.
Stimuleer je leerlingen om te voelen, na te denken en te zoeken naar de oorzaken van verschillende problemen.
